SOKRATES

Platon, nefret ettiğini söylediği dönemin politik yapısından ve devlet düzeninden yakınırken, yozlaşmanın örneği olarak "arkadaşı olan yaşlı bir adamın" haksız yere ölüme mahkum edilişini örnek gösterir. Sokrates'tir bu kişi. Sokrates'in ünlü "Savunması" biri Xenaphon'a biri de Platon'a ait olan iki metnin üzerinden günümüze ulaşmıştır. "Savunma" bize, bir yandan İÖ 4. yüzyılın Atinası'nın hukuk sisteminin ve devlet düzeninin işleyiş ve zaaflarını tanıtırken bir yandan da, "Yunan aydınlanmasına" direnen muhafazakar Atina egemenlerinin, mitolojik-dinsel kadim yapıyı arkalarına alıp ünlü bir sima üzerinden gözdağı verme çabalarını göz önüne serer. Bu yönüyle, "Savunma" hiç eskimeyen, evrensel bir sese dönüşür.Sokrates'in Savunması: Ölerek, yaşamanın onurunu korumak.

Sokrates, kuşkusuz filozofların en büyüğüydü, ama karısı Ksantippi'den korktuğu kadar ölümden korkmazdı! Haklıydı da. Çünkü işlenen bir cinayetin failini bulmayı aklına koyduğu gün Ksantippi, Atina sosyetesini altsüt etmeyi bile göze alacaktı. Perikles döneminin dillere destan Atina sosyetesini hem de!Alkibiades, Sokrates'in gözdesi, o küstah ve çılgın maceraperest bu cinayete bulaşmış mıydı? Büyük Perikles, Aspasya'nın, yani Antikçağ'ın en ünlü fahişesinin kollarına atılmak için karısını neden terk etmişti? Demokrasinin ve güzel sanatların altın çağını yaşadığı Atina'da casuslar her yandan mantar gibi bitiyor, inanılmaz rezaletler birbirini izliyordu; boş inançlarla sarmaş dolaş bir kokuşmuşluk yumağı! İçki, şehvet ve çılgınlık her akşam "deha"yla baş başa yemek yiyordu, fahişe Aspasya bir davet verdiğinde kimler gelmiyordu ki; Sofokles, Fidias, Anaksagıoras, Diogenes... Ksantippi sırrı çözdüğünde, tarihin pençesi suçluya uzanacak ve Antikçağ'ın en ünlü öyküsü sona erecektir.